Everybody's Gone to the Rapture

To niezwykła gra, która oczarowała mnie od pierwszych chwil.

To gra, która zrobiła na mnie od samego początku niesamowite wrażenie. Próżno tu szukać dynamicznej i wartkiej akcji. Ta gra zapiera dech w piersiach swoim klimatem oraz widokami. A o czym opowiada? Ludzie znikają, lub raczej już ich nie ma. Jesteśmy panią naukowiec, która próbuje rozwikłać zagadkę i odkryć tajemnicę fenomenu jaki spadł na małe miasteczko w dolinie. Czas zatrzymał się, a my odkrywamy wspomnienia ludzi wciąż obecne to na ulicy, to w sypialni, to na ławce itp. Składamy w całość naprawdę życiowe historie ludzi, lub raczej ich ostatniego dnia. Śledzimy ich poczynania do momentu tajemniczego zniknięcia, które pokazane jest w niezwykle malowniczy lecz spokojny sposób. Klimat angielskiej wioski jest niesamowity, piękny i urzekający. Ta gra pokazuje za co kocham Wielką Brytanię, bo trudno się nie zakochać w tym malowniczym miejscu. Złapałem się na tym, że grając myślałem sobie: fajnie było by tak mieszkać. Muzyka jest piękną oprawą idealnie pasującą do tej opowieści. Bo to nie gra, to opowieść. Spokojna i wciągająca od pierwszych chwil. Czas zatrzymany jest w grze w momencie bombardowania, ponieważ postanowiono w ten sposób rozwiązać problem. Miasto odcięto od świata i objęto kwarantanną. Uważni znajdą w grze bomby wbite w ziemię tuż przed wybuchem i tak zatrzymane w czasie. Grając drugi raz, odkryłem nowe rzeczy. Nie da się jej przejść za jednym razem i ujrzeć wszystko, nie da się też do tej gry nie wrócić po jakimś czasie. Jeżeli lubicie grać, a do tego cenicie sobie niezwykłe i nowatorskie pomysły, to polecam Everybody's Gone to the Rapture.